Algemeen

Peter en Ans Standhart: positief denken is het beste medicijn

OLDENZAAL - Met lekker dansen, soms zelfs buiten, met een live band was het bij de Waarbeek in de jaren vijftig van de vorige eeuw goed vertoeven voor de jeugd. Het is niet voor niets dat Peter Standhart vanuit Weerselo wekelijks met een vriend in de auto naar Hengelo reed. Daar viel zijn oog op de mooie Ans Rikmanspoel. Ze zagen elkaar steeds vaker en het “werd wat”. In 1959, twee jaren later, waren ze verloofd. 

Ans groeide met een broer en een zus op in Enschede. Na de mulo kwam ze op kantoor bij textielfabriek Rigtersbleek en later bij het Oldenzaalse Gelderman. Peters vader was marine-officier. In die hoedanigheid verhuisde de jonge Peter, geboren in Den Helder, in de eerste 20 jaren van zijn leven samen met zijn ouders en broer talloze keren in Nederland.   Hij volgde de HTR in Hilversum en kwam als elektrotechnicus aan het werk bij Philips, eerst in Amsterdam, later in Eindhoven en Enschede. Alle ontwikkelingen op videogebied heeft hij meegemaakt. 

Drie maanden in Zuid-Frankrijk

Peter en Els, beiden nu 85, trouwden op 25 juli 1963. Eerst voor de wet in het gemeentehuis van Oldenzaal en op dezelfde dag in de kerk in Weerselo. De eerste zeven jaar woonde het stel op Berghuizen en in 1970 betrokken ze hun huidige woning aan de         V oltherstraat in Oldenzaal. Tijdens het huwelijk werden zoons Ragnar en Sven geboren, gevolgd door twee kleinzoons. Peter is al sinds zijn 51ste met pensioen. In die tijd kon dat nog. “Toen konden we lekker gaat genieten,” lacht Els. En dat deden ze! Met hun caravan trokken ze jaarlijks voor drie maanden naar Zuid-Europa met Frankrijk als favoriete bestemming. Ze maakten zelfs al eens een tocht met de sleurhut naar Roemenië. Twee jaar geleden werd de caravan verkocht en genieten de echtelieden tijdens de vakantie van een andere accommodatie. Vorig jaar was het een bootreis in Duitsland en dit jaar wordt het een hotelletje in Limburg.

We willen nog van alles doen

Fysiek gaat het inmiddels wel wat minder, maar ze zijn beiden heel erg helder van geest. “Daar zijn we erg blij mee,” zegt Els waarop Peter aanvult: “Puur geluk! En positief denken is het beste medicijn.” Maar het brengt hun dat ze nog graag van alles willen doen. “Ik word 113,” lacht Peter. Wat dat betreft is er nog zeeën aan tijd om hun bucketlist af te werken. Daar staan geen ingewikkelde zaken op. “Een keertje weer naar Frankrijk zou wel mooi zijn,” verzucht Els, “Maar ik denk niet dat dat nog lukt.” Maar er is nog genoeg om van andere dingen te genieten, zoals van elkaar. Hoe ze dat al die jaren al doen? “Er is geen geheim, we houden gewoon veel van elkaar en we kunnen enorm goed praten met elkaar,” besluiten de twee unaniem.

 

Op 25 juli werden Peter en Ans door loco-burgemeester Rob Christenhusz in het zonnetje gezet. Inmiddels hebben zij met kinderen en kleinkinderen hun diamanten huwelijk gevierd tijdens een etentje bij restaurant ’t Sterrebos in Beuningen.