Annie Stege-Spit 101 jaar

Ze is nog als enige over van een gezin met elf kinderen, vroeger woonachtig aan de Oosterikweg in  wat toen nog Noord-Berghuizen heette en bij de gemeente Losser hoorde.

Annie heugt zich nog goed de tijd dat er geen elektriciteit en stromend water was, laat staan telefoon. Noaberschap was een groot goed. ´Wij hadden bij ons huis een put met helder water. De buren hadden vies water. Ze kwamen bij ons de was doen. Zo ging dat toen.´Ook aan de Tweede Wereldoorlog heeft ze nog herinneringen. ´Ik weet nog dat we alles moesten verduisteren en dat de Duitsers verderop in de weilanden met felle schijnwerpers de omgeving afspeurden. En toen de bevrijding naderde zaten de Tommy´s in een gebouw in onze buurt. We gingen daar nooit naar binnen. Dat durfden we niet, maar we gaven bij de deur eieren af. In ruil voor sigaretten.´

Zes zilveren lepels van de Tommy´s
En zo weet Annie nog hoe blij ze was met de zes zilveren lepels die één van de Engelse soldaten haar in de hand stopte. Ook het grote feest rondom de annexatie van Noord- en Zuid Berghuizen, die in 1955 bij de gemeente Oldenzaal aanhaakten, herinnert ze zich nog goed. ´Met platte wagens reden we door de stad. Buurtbewoners zaten erop en de mannen speelden op accordeons.´

Annie werkte tot haar huwelijk in 1951 met Jan Stege onder meer als schoonmaakster in de textielfabriek van Gelderman. Vanwege de bouw van de wijk De Essen verhuisden Jan en Annie met de drie kinderen in 1976 naar Rossum. Er zijn zeven kleinkinderen en zes achterkleinkinderen. Na het overlijden van haar Jan in 1997 betrok Annie een woning in de Walgaardenflat waar ze nog een computercursus volgde.  Ze kon toen nog goed zien en volgde bekenden en familie op Facebook. Nu haar zicht en gehoor beperkt zijn lukt dat niet meer.

Advocaatje na de bingo
Maar Annie is tevreden. Ze maakt gebruik van de  ringleiding om zo goed mogelijk TV kunnen volgen en om naar Radio Oost te luisteren. En via een speciaal boven de krant hangend apparaat dat de letters vergroot leest ze nog elke dag het nieuws. ´Zolang ik met mijn rollator nog overal kan komen waar ik wil zijn vermaak ik mij wel´, zegt ze. Zoals op de donderdagmiddag als schoonzus Louise op bezoek komt in haar appartement op de Zonnestraal om samen naar de bingo te gaan. ´Soms komen verzorgers aan de deur om mij op te halen. Maar dat hoeft niet. Ik kan er zelf wel komen.´

Met de bingo valt Annie geregeld in de prijzen. ´Kijk die mooie witte Amaryllis op tafel eens! Er zitten zeven bloemen in. Heb ik gewonnen met de bingo. En dat kleine vaasje met bloemen op het andere tafeltje ook!´, zegt ze enthousiast.

Na de bingo nemen Annie en Louise elke donderdag steevast een advocaatje met slagroom.

Haar 101ste verjaardag vierde Annie met  de hele familie met een etentje bij Lutscher Alm. Waar ze door haar achterkleinzoon, die net zijn rijbewijs haalde, naar toe werd gereden.